„«Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie, i miały je w obfitości»” (J 10,10). Dobry Pasterz, ikona Chrystusa bliska świętemu Franciszkowi, szczególnie patronuje IV Niedzieli Wielkanocnej. Pamiętajmy w tym dniu o modlitwie za powołanych i o nowe powołania do służby w Kościele, by owcom Pana nie zabrakło przewodników na drodze do Niego. Zapraszamy do rozważania niedzielnej Ewangelii.
„Bracia, spoglądajmy na dobrego Pasterza, który dla zbawienia swych owiec wycierpiał mękę krzyżową. Owce Pana poszły za Nim w ucisku i prześladowaniu, w upokorzeniu i głodzie, w chorobie i doświadczeniu, i we wszystkich innych trudnościach; i w zamian za to otrzymały od Pana życie wieczne. Stąd wstyd dla nas, sług Bożych, że święci dokonywali wielkich dzieł, a my chcemy otrzymać chwałę i cześć, opowiadając o nich.”
Napomnienie 6 św. Franciszka z Asyżu
Chyba chodzi właśnie o to: żeby spoglądać na Dobrego Pasterza. Żeby na niego patrzeć. Jeśli nasz wzrok będzie utkwiony właśnie w Nim, to nie przestraszymy się żadnych wilków, czyli tego świata, który wydaje się czasami, że chce nas zjeść. Patrząc na Jezusa, nie zwątpimy, że bycie owcą ma sens, bo On sam stał się Barankiem – gdy spotykają nas ucisk i prześladowanie, upokorzenie, głód, choroba, doświadczenie i wszystkie inne trudności, to mamy pewność, że On też to dla nas i z nami przecierpiał. A żaden z wilków tego świata tego dla nas nie zrobił.
Wiele prób przeszliśmy w tym życiu, wiele jeszcze nas czeka, ale Dobry Pasterz zawsze tu jest, On nie pozwoli, by Jego owce zginęły. Świat niech krzyczy, niech pogardza, niech wyśmiewa – ale to my mamy Jezusa. Jesteśmy w Jego Sercu, On nas zna, troszczy się każdego dnia. Bo jest Dobry. Tak bardzo, bardzo Dobry. Po prostu na Niego patrzmy.
s. Francesca