14 lutego w Środę Popielcową rozpocznie się w Liturgii Kościoła czas Wielkiego Postu – szczególnego, sześciotygodniowego przygotowania do Triduum Paschalnego i Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. W tym dniu Msze Święte w kaplicy w Orliku o godz. 7:00 i 17:30.
Czas Wielkiego Postu zostaje w Roku Liturgicznym podkreślony nie tylko zmianą koloru szat liturgicznych na fioletowy, ale także przeznaczonymi specjalnie na ten czas Liturgią Słowa w lekcjonarzu mszalnym i formularzami w Mszale. Kościoły zostają pozbawione wystroju z kwiatów, aby jeszcze mocniej podkreślić aspekt postu i pokuty. Gdzieniegdzie pojawić się mogą jedynie skromne dekoracje mające pomóc nam wejść we właściwe rozumienie i przeżywanie tego okresu. Stół Bożego Słowa jest zastawiony obficie, a wszystko po to, by czas ten szczególnie służył naszemu zwróceniu się do Boga i by każdy w tym czasie mógł zaczerpnąć z życiodajnego źródła.
W tradycyjnej pobożności ludowej istnieje wiele zwyczajów związanych z tym okresem, a w liturgii szczególnie powszechne są dwa nabożeństwa: Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale.
W naszej kaplicy w Orliku Droga Krzyżowa odprawiana jest w piątki o godz. 17:00 (po niej dodatkowa Msza Święta o godz. 17:30), a nabożeństwo Gorzkich Żali w niedziele o godz. 15:00 (później możliwość adoracji Najświętszego Sakramentu do godz. 18:00).
Na tegoroczny Wielki Post Papież Franciszek wystosował Orędzie. Pisze w nim między innymi:
Przyjmijmy Wielki Post jako okres mocny duchowo, w którym Jego Słowo jest ponownie skierowane do nas: „Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli” (Wj 20, 2). […]
Oznacza to walkę: Księga Wyjścia i pokusy Jezusa na pustyni mówią nam o tym wyraźnie. Głosowi Boga, który mówi: „Tyś jest mój Syn umiłowany” (Mk 1, 11), i „Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!” (Wj 20, 3), przeciwstawiają się kłamstwa nieprzyjaciela. […]
[…]w okresie Wielkiego Postu działanie to także zatrzymanie się. Zatrzymanie się na modlitwie, aby przyjąć Słowo Boże i zatrzymać się jak Samarytanin, w obecności zranionego brata. Miłość Boga i bliźniego jest tą samą miłością. Nie mieć innych bogów to zatrzymać się w obecności Boga, przy ciele bliźniego. Dlatego modlitwa, jałmużna i post nie są trzema niezależnymi zadaniami, ale jednym ruchem otwartości, ogołocenia: precz z bożkami, które nas obciążają, precz z przywiązaniami, które nas więżą. Wówczas obumierające i odizolowane serce przebudzi się. Trzeba zatem zwolnić i zatrzymać się. Kontemplacyjny wymiar życia, który Wielki Post pozwoli nam odkryć na nowo, zmobilizuje nowe siły. […]
Błogosławię was wszystkich i waszą wielkopostną wędrówkę.
Cały tekst Orędzia Ojca Świętego możesz przeczytać tutaj: ORĘDZIE OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA NA WIELKI POST 2024