„Uczniowie bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: <<Wstańcie, nie lękajcie się!>>” /Mt 17,6-7/. Zapraszamy do rozważania Ewangelii na Święto Przemienienia Pańskiego, które przypada w tę niedzielę.
Próbuję sobie wyobrazić, co czuli Apostołowie, trwając z Jezusem na górze Tabor, gdy nagle zobaczyli Go przemienionego w towarzystwie wielkich Mojżesza i Eliasza, oraz słysząc głos z Nieba… Pewnie moja reakcja byłaby podobna. Jednak nie muszę sobie tego tylko wyobrażać. I dziś Jezus przychodzi w przemienionej postaci, zabiera mnie samą na górę, albo i z innymi. Chociażby w czasie Mszy Świętej, modlitwy, adoracji czy pielgrzymując do jakiegoś świętego miejsca. A Bóg, Dobry Ojciec, tak jak do Jezusa, tak i do mnie i do Ciebie mówi te same słowa: „Tyś jest Mój Syn / Moja Córka Umiłowany/a…” Co w tej Obecności i w tych Słowach jest dla mnie/dla Ciebie przerażającego? Czemu się lękać?
A może to coś innego mnie przeraża? Mój grzech, przed świadomością którego uciekam, tłumacząc sobie, że przecież to normalne i wielu tak robi? Grzechy innych, przez które cierpię ja albo ktoś inny, komu wyrządzana jest krzywda? Szerzące się zepsucie moralne i katastroficzne widzenie świata? Wojny, kataklizmy, wysokie ceny i rachunki, choroby moje i moich bliskich? Lęk o jutro; lęk przed samotnością i odrzuceniem; lęk, że źle wybiorę; że sobie nie poradzę? A może lęk przed Bogiem Potężnym?
Spróbuję nazwać moje lęki, obawy. I popatrzę dziś na Jezusa, gdy ksiądz będzie podnosił Go w górę, mówiąc: „Oto Baranek Boży, Który gładzi grzechy…”
Nie lękaj się! Bóg już całe to zło przezwyciężył. I przychodzi w każdej Mszy Świętej, by dodać Ci siły, byś uwierzył, że „Jego Królestwo nie ulegnie zagładzie” /Dn 7,14/.
„Pan króluje, WESEL SIĘ, ziemio… Ty jesteś wywyższony i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów” /Ps 97/. Nie dajmy więc odebrać sobie radości z tego, że jesteśmy bezpieczni, w Bożych Rękach i nic ani nikt Go nie przewyższa. I bądźmy jak Święty Piotr wierni Jezusowi, który z przekonaniem głosi, że „nie za wymyślonymi mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ale jako naoczni świadkowie Jego wielkości…” /2 P 1/ I trwajmy przy Jego nauce jak przy lampie. Prośmy też dziś, by wiara była przekazywana przez papieża, biskupów, księży, osoby konsekrowane i każdego ochrzczonego odważnie i odpowiedzialnie, pomnażając liczbę tych, którzy idą za Jezusem.
s. Bernadetta